GÜÇLER Mİ GERÇEK Mİ ?

           Sabah uyandığımda güneş tam yüzüme vuruyordu.Annemin yaptığı peynirli poğaçaların kokusu odama kadar geliyordu.Ayağa kalktım.Pencereden baktım.Bir de ne göreyim!Uçan arabalar,otomatik gökdelenler ve fazlası.Hemen takvime baktım.Yıl 5016 idi.Odamdan yüz seksen derece açık ağzımla beraber mutfağa gittim.İkinci büyük şok!O güzelim poğaçaları yapan bir robotmuş meğer!Hemen giyinip aşağı indim.Pardon inemedim.Çünkü merdiven yerine robotlar vardı.Kendimi toparladım.Robot beni tutarak aşağı indirdi.Üçüncü şok!Hemen bildiğim en yakın laboratuvara gitmek üzere yola koyuldum.

        Laboratuvara vardığımda tahmin ettiğim gibi Dr. Çokakıllı ve Prof. Bilirçokbilir kavga ediyordu.Hemen kulak kabarttım.Ama bu kavganın yeni halıya dökülen nar suyu olmadığını anladım.Biri güçler diyor,diğeri gerçekler diyor.Kafam karıştı.Yanlarına gittim.Beni görünce aralarında şu konuşma geçti:

-Doğru olan güçler de mi Prof. Bilirçokbilir?

-Hayır cicim.Doğru olan gerçeklerdir.

         Daha çok kafam karıştı.Hemen olaya karıştım.Durumu belirttim.Onlar da bu durumdan bahsettiklerini söylediler.Ne alaka?Güç ne alaka,gerçek ne alaka?Hemen anlattılar:

-Bak Evren,şu an gelecekteyiz.Normal hale gelmek için bilgisayarın gösterdiği zamanı beklememiz gerekiyor.

Bilgisayara baktım ve oha dedim.Hemen ardımdan:

-‘Oha denilmez,bravo denir’ dedi Dr. Çokakıllı.

Profesör hemen konuyu değiştirip:

-Ya da benim bulduğum sihirli güçler sayesinde de normale dönebiliriz.Ama bu güçler çok tehlikeli.Kedi sevme aleti değil!

                  Nedense içimden gülesim geldi.Ama hemen ciddileştim.İçimden altı milyon bin sekiz yüz doksan dokuz yıl beklemek gelmedi.Güçleri kullanmak daha mantıklıydı.Ama korkuyordum.

          Beni bir yere götürdüler.Çok karanlık bir yerdi.Gözlerimi kapatmamı söylediler.Kapattım.Gözlerimi açtığımda üzerime yıldırım düşmüş gibi hissettim.Dışarı çıktığımızda yeri öptüm.Şaka değil gerçekten öptüm.Profesör ve Doktor bana bön bön bakıyordu.

          Eve gelince nedense önceden garip bulduğum şeyler daha normal geliyordu.Ben de kafamı boşaltmak için sihirbazlık gösterisi yapayım dedim.En sevdiğim gösteri yumurta gösterisiydi.Onu yapmaya karar verdim.

          Buzdolabından bir yumurta aldım ve gösteriye başladım.Yumurtayı iyice robota gösterdim.Sonra onun yumurtanın kaybolacağına inanmasını söyledim.Ve bir anda çok akıllı olduğumu fark ettim.Cebim yokmuş.Kan ter içinde yumurtayı robota gösteriyordum.Ve gözlerimi kapattım ve açtım.Kaçıncı olduğunu bilmediğim şok!Yumurta kaybolmuş.Robot bile bana boş gözlerle bakıyordu.Aslında ben de boş kalan elime robot gibi bakıyordum.Hemen laboratuvara gitmek üzere yola koyuldum.

          Laboratuvarda daha önce hiç görmediğim bir hava vardı. Dr. Çokakıllı ve Prof.  Bilirçokbilir endişelilerdi.Çok merak ettim:

-Ne oldu beyler?

-İnanamıyorum şimdi sırası mı?

-Neyin sırası mı?

-Dünya’nın sonunun sırası!

-Ne? Yine halıya nar suyu mu döktünüz?

-Eğer dökülseydi ikinci Dünya’nın sonu olurdu.

-Yok deve!

-Afrika’da yaşamıyoruz! Şöyle diyeceksin:Yok kedi!

-Arkadaşlar bu çok önemli bir sorun!

-Ne?

-Öğretmeninin telefonuma seninle ilgili kötü şeyler yazması!

Prof. Bilirçokbilir durumu düzeltmek için bağırmak zorunda kaldı.Tabii ki de ben de kendimi toparladım. Prof. Bilirçokbilir:

-Allah aşkına şu durumdan daha önemli ne olabilir?Dünya yok olduğunda ne halı,ne nar suyu ne de deve kalacak!

Profesörün bu konuşması beni çok etkiledi.Ne yapmamız gerekiyorsa onu yapalım yapmalıyız da!Profesör aklımı okumuş gibi:

-Şimdi Evren,sen güçlerini kullanarak Prof.Dr. Herşeyibilir’e gideceksin.Biz de bilgisayarda olabildiğince durumu durumu düzeltmeye çalışacağız,tamam mı?

  Yine bir insan daha çıkmıştı karşıma.Ama bu görev çok önemliydi.Hemen yola çıktım.

 Yolda ,adını unuttuğum ama soy adını hatırladığım Bay Nereden bilsin, karşıma çıkmıştı,Yanında da eşi olan Bayan Maşallah nazar değmesin de vardı.Sonra soyad demişken benim adım ve soyadım ne?Evren sonsuzdur!Bir anda karşımda kafasında Mabel ve Dipper yazan çocuklar gördüm. Aaaa! Havada Powerpuff Girls var!Aaa!O Littles Pet Shop Hayvan Dükkanı  değil mi?İnanamıyorum! Gumball ve Darwin! Çatıda da dans eden babaları Richard var!Ben kafayı mı yedim? Aaa! Dünya’nın içinde Evren,uyan sesleri yankılanıyor!

   Kan ter içinde uyandım ve yere düştüm.Annem de benim terimi silmeye çalışıyordu.Demek ki bunların hepsi rüyaymış!

                        

                                                             İrem DİNDAR

                                                                   5/A