ADAM  VE BEN

            Pencereden giren ışığın göz kapaklarımı zorlamasıyla uyandım, yatakta doğruldum. Ayaklarımın üşüdüğünü fark ettim. Bacaklarımı sarkıttığımda halı iyice eskimişti. Baktığımda yerde bir parça buldum. Bu değişik bir şeye benziyordu. Birisi bana mektup göndermişti.

            Mektupta bana kendisinin ajan olduğunu söyleyen birisi vardı. İlk başta buna inanmadım. Aşağıda bir araba gördüm. Birkaç saniye sonra o araba kayboldu. Bu bana çok tuhaf geldi. O mektubun içerisindeki adamın resmini gördüm ve onun ajan olduğunu anladım. Sonra o arabayı tekrar gördüm. Adam gelmişti ve bana ajan olduğunu söyledi. Ajanın ismi John’du. Ajanla birlikte göreve gittik. John bana ismiyle değil de “adam” olarak hitap etmesini söyledi. Ben de ona tamam dedim ve göreve gideceğimizi söyledi. Göreve gittiğimizde oradaki iyi insanları kurtardık.

            Ajan John, “ Bundan kimseye bahsetmeyeceksin!” dedi. Ben de ona bundan hiç kimseye bahsetmeyeceğimİ söyledim ve birbirimize sarıldık. Adam beni evime bıraktı ve bana dedi ki: “Seninle tekrar görüşeceğiz.”

Devam edecek... 

Berke DÖNER
5/C