KARA BUĞDAY

Evvel zaman içinde,

Kalbur saman içinde,

Çok uzak bir ülkede,

Söğüt ağacı yaşarmış mutluluk içinde.

Bu söğüt ağacını pek severmiş bir serçe.

Anlatmak istemiş Kara Buğday’ın başından geçenleri.

Bir buğday yaşarmış bir tarlada.

Hiç kimseyi beğenmezmiş kendisinden başka.

Bunları anlatırdı her gördüğü kuşa.

Bir gün rüzgarlı ve yağmurlu bir havada,

Eğmemiş başını, inatla.

Yıldırım çarpmış buğdaya hızlıca.

Söğüt pek ağlamış bu masala.

Kendini beğenenlerin cezasını çektiğini,

Hiç unutmamış bir daha.

İrem DİNDAR

      5/A